Deel 2

Aangekomen in het wilde dierenbos keken de beesten ons vol verbazing aan, ze dachten niet eens aan vluchten, zo weinig mensen waren daar geweest. Na een 2 km ploeteren over boomstronken, modderwegen , distels, braamstruiken en boze hertjes  een open stuk  bereikt. Wtf een weiland met manshoog gras, alleen een jagershut in de verte. Daar naar toe geploeterd (alleen) en een eureka moment gekregen. Een pad van platgetrapt gras, op naar de beschaving. There  we go. Nog even mama vinden, want die kwam niet boven het gras uit. Daarna fluitend ( NEE piepend) de laatste loodjes afgelegd. Ik zeg niet dat ik verkeerd gereden ben, maar een volgende keer nemen we een lege  accu liever dan een onverhard pad. Gelukkig was er koud hier in de koelbox.